PRZEDSTAWIENIE TEORII
Chodziło w tym wypadku nie tylko o przedstawienie teorii wyjaśniającej ewentualne zmiany zachowania, lecz przede wszystkim o koncepcje, które zawierałyby dyrektywy dotyczące skutecznego zmieniania zachowań ludzkich.Istnieje kilka charakterystycznych cech w rozpatrywaniu zmiany osobowości w ramach psychologii klinicznej. Przede wszystkim przyjmuje się tutaj założenie, wskazane już poprzednio, że osobowość jest z natury trwała, niezmienna i stabilna. Można powiedzieć więcej — niezmienianie się naturalnie ukształtowanej struktury osobowości traktowane jest jako pewnego rodzaju wartość. Jej naturalny stan jest zawsze rozumiany jako coś właściwego, niezależnie od tego, jakimi kryteriami będziemy posługiwali się oceniając jego wartość. Z kolei zmiana osobowości traktowana jest jako przypadkowe lub celowe oddziaływanie czynników, najczęściej zewnętrznych, które doprowadzają do przejścia osobowości z jednego stanu — nazwać go można stanem właściwym (stanem W) — w stan inny, który można nazwać patologicznym (stan P). W wypadku oddziaływań terapeutycznych, zmiana osobowości jest rozpatrywana odwrotnie jeat nią przejście ze stanu P do stanu W lub maksymalne zbliżenie się do niego.
Znalazłeś się tutaj dzięki poniższej frazie kluczowej: